Eindelijk af... Het nijlpaard voor lieve vriendin A.
Ik was in een grijs verleden al eens begonnen aan het nijlpaard voor haar. Ze heeft iets met nijlpaarden (en ik daardoor nu ook) en vond mijn plan er eentje voor haar te haken te gek. Maar, ze wilde een grijze. Want nijlpaarden zijn nou eenmaal grijs.
Klopt als een bus natuurlijk, maar grijs... niet echt mijn kleur. Het katoen wat ik voor het nijlpaard had gekocht haakte ook nog eens niet lekker en ik ontdekte na toer 3 al dat amigudingesen echt niet aan mij besteed zijn. Grijs + niet lekker haken + ami was al snel gelijk aan: achter in de kast.
Maar ja, toen ging ze me hier op mijn blog vragen waar haar nijlpaard toch bleef. Ai. En toen vroeg ze ineen: hee, heb jij volgende week tijd om af te spreken? En aangezien A en ik ver van elkaar wonen zien we elkaar lang niet vaak genoeg. Dus was het tijd voor actie. Catania katoen blijkt echt heel prettig te haken en grijs is stom. Regenbooggaren, dat is pas leuk! En zo werd Grijsje geboren. Het bleek een haakwerkje van niks. Twee avonden... Het in elkaar zetten vond ik wel een uitdaging... Grijsje staat dan ook niet heel stevig op zijn poten en kijkt altijd een beetje vragend naar rechts. Maar lief is hij wel!
Vandaag is Grijsje verhuisd naar zijn nieuwe huis. En eerlijk, hij is eigenlijk pas net vertrokken maar ik mis hem nu al. En A ook. Wat hadden we een heerlijke dag, lieve A, en wat jammer dat we elkaar zo weinig zien. Ik hoop dan ook dat de volgende keer minder lang op zich laat wachten.
En een zwaai naar de moeder van A!
[gallery]
